بزرگی در دیدن بزرگی!

اکنون این کس که صفت محمد می کند، یا صفت عیسی، یا صفت بزرگی؛ آخر نگوئی که او چه می داند صفت او را؟ مگر این اوست. وقتی یکی صفت بزرگی می کرد، و اسرار و احوال او می گفت. یکی را وجد آمد، گفت: کاشکی او را دیدیمی! یکی گفتش: ای احمق، این چرا نمی بینی که صفت او می گوید؟ شاید که این خود اوست؛ روپوش می کند!
مقالات شمس تبریزی، محمدعلی موحد، س ۲۳۰

Die ganze Kunst der Liebe besteht in der Kontinuität, in der Fortsetzung des zweisamen Schicksals!